Obiekty

W Telszach stoi najprawdopodobniej jedyna budowla sakralna na Litwie zaliczana do kubistycznego stylu architektonicznego. Cerkiew prawosławna pw. św. Mikołaja z XIX w. zachowała się w zupełnie innym miejscu. Ponieważ wówczas zbudowano ją po zburzeniu kościoła i cmentarza katolickiego, w okresie niepodległości Litwy społeczność prawosławna otrzymała rekompensatę na przeniesienie się do nowego budynku.

Dąb Perkuna to najstarszy dąb parku dworskiego w Płungianach, rosnący w centralnej części parku, tuż obok pałacu Ogińskich. Średnica Dębu Perkuna wynosi sto sześćdziesiąt pięć centymetrów, a wysokość to dwadzieścia pięć metrów. Drzewo ustanowiono pomnikiem przyrody w tysiąc dziewięćset sześćdziesiątym roku, a od tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego siódmego jest pomnikiem przyrody o znaczeniu państwowym.

Matka Boska z Lourdes w Kretyndze jest jednym z najważniejszych symboli historii miasta, kultury religijnej i dziedzictwa architektonicznego. Są w niej organizowane liczne imprezy, od uroczystości szkolnych po odpusty. Grotę poświęconą Najświętszej Maryi Pannie otwarto drugiego sierpnia tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku.

Jesion Wiedźmy jest chronionym przez państwo obiektem dziedzictwa botanicznego. Drzewo to rośnie w byłym parku dworskim w Płotelach, na terenie Żmudzkiego Parku Narodowego. Jest to jesion wyniosły. Obwód jego pnia wynosi siedemset trzydzieści centymetrów, a wysokość – trzydzieści dwa metry.

W XIX w. region telszański był najprawdopodobniej najbardziej znany ze znajdującego się w Telszach jeszybotu – centrum religijnego społeczności żydowskiej, do którego – w celu pobierania nauk – przybywali rabini z Anglii, USA, Urugwaju, Południowej Afryki, Węgier oraz innych krajów.

Na starym cmentarzu w Kretyndze pochowany jest franciszkanin, kaznodzieja, botanik i lekarz Jurgis Pabrėža, znany też jako ojciec Ambroziejus. Mężczyzna mieszkający w Kretyndze w latach tysiąc siedemset siedemdziesiąt jeden – tysiąc osiemset czterdzieści dziewięć był doskonale znany okolicznym mieszkańcom, dlatego w tysiąc dziewięćset trzydziestym trzecim roku gwardian zakonu Augustinas Dirvelė zbudował na jego grobie murowaną kaplicę w stylu neogotyckim, której powierzchnia wynosi piętnaście metrów kwadratowych.

Źródło we wsi Erškėtynas znajduje się w samorządzie rejonu kretyndzkiego, w lesie Joskaudai, między Dymitrowem a wsią Lazdininkai. Nieopodal zbudowano kaplicę ku czci Bogurodzicy, często nazywanej kaplicą źródła we wsi Erškėtynas.

Kaplica mauzoleum rodziny hrabiów Tyszkiewiczów dzieli się na dwie części: naziemną kaplicę, w której po dziś dzień odbywają się modlitwy za zmarłych, oraz mauzoleum, w którym pochowani są członkowie rodziny Tyszkiewiczów, między innymi Kazimierz Wiktor Justyn Maria Tyszkiewicz, ostatni przedstawiciel rodu, do którego należała kaplica.

Kaplica Świętego Jana Chrzciciela, nazywana też kaplicą Wszystkich Świętych lub kaplicą Zubowów, znajduje się na starym cmentarzu miejskim w Płungianach. Kaplica utrzymana jest w stylu klasycyzmu i romantyzmu. Mówi się, że została zbudowana przez miejscowych rzemieślników za fundusze pochodzące od jednego z hrabiów Zubowów oraz od miejscowych parafian.