Jesion Wiedźmy jest chronionym przez państwo obiektem dziedzictwa botanicznego. Drzewo to rośnie w byłym parku dworskim w Płotelach, na terenie Żmudzkiego Parku Narodowego. Jest to jesion wyniosły. Obwód jego pnia wynosi siedemset trzydzieści centymetrów, a wysokość – trzydzieści dwa metry. Drzewo ma ponad dwieście lat. Jesion Wiedźmy został ogłoszony pomnikiem przyrody w tysiąc dziewięćset sześćdziesiątym roku.

Park dworski w Płotelach zaczęto formować w dziewiętnastym wieku na terytorium o powierzchni sześć i dwie dziesiąte hektara. Jest to park mieszany, dominują w nim elementy parku krajobrazowego, aleje, kręte ścieżki i łąki o nieregularnym kształcie. Na terenie parku znajdują się dwa niewielkie zbiorniki wodne oraz fundamenty strawionego przez pożar dworu. W parku dominują miejscowe gatunki drzew: jesiony, klony, lipy, graby i jarzębiny. Większość z nich osiąga niewielkie rozmiary. Oprócz Jesionu Wiedźmy w parku rośnie również znana, płotelska lipa. Drzewo nazywane Jesionem Wiedźmy otrzymało to miano ze względu na krążące okoliczne legendy o czarownicach, przez które w lesie stale gubili się ludzie.