W Kalwarii Żmudzkiej znajduje się dziewiętnaście kaplic drogi krzyżowej. Biegnie przez nie siedmiokilometrowa droga przeznaczona dla wiernych. Powstała w siedemnastym wieku, a jej pomysłodawcą był biskup Jerzy Tyszkiewicz. Wtedy też powstały wszystkie kaplice, choć dokładna data ukończenia większości z nich nie jest znana.

Pagórki oraz miejsca, na których stoją kaplice, dokładnie odzwierciedlają odległości, jakie pokonał Jezus w swej drodze przez mękę. Kaplice są przykładami architektury ludowej, wtapiającej się w naturalny krajobraz tego miejsca, zaś ich wnętrze ozdobione jest monumentalnymi ornamentami. Prawdopodobnie najważniejszą historycznie jest kaplica „Jezus cierpi i umiera na krzyżu”, w której Kazimieras Varnelis namalował scenę żałoby po Chrystusie. Kaplica „w Ratuszu”, należąca do stylu neogotyckiego, powstała z polnych kamieni, tym niemniej wyróżnia się swoimi zdobieniami. Po pożarze kościoła to właśnie tutaj odbywały się msze, a w czasie zakazu druku w kaplicy mieściła się skrytka, w której przechowywano litewską prasę.